سالها و سالها و سالهاست
ما نمازِ خویش را
خوانده‌ایم،
رویِ تار عنکبوت.
عصرِ شکّ و در وجود خویش شک
عصر شکّ و در شکوکِ خویش شک
عصرِ نعره در سکوت.
آه اگر گسسته گردد این،
ریسمانِ نازکِ عواطفی که هست
می‌کنیم در جهنمِ غیابِ هرچه خوبی و خدا،
سقوط.
نظرات شما عزیزان:
اثر: محمدرضا شفیعی کدکنی
آمار
وب سایت: